ზღვის წყალი მიწისქვეშა წყაროებიდან

მიწისქვეშა წყაროებიდან მარილიან წყალში მარილის შემცველობა ხშირად გაცილებით მაღალია, ვიდრე ზღვის წყალში, საკმაოდ ხშირად დაახლოებით 30%-ია, ანუ ხსნადობის ზღვარს ოდნავ ქვემოთ. აქაც, ძირითადი შემადგენელი ნაწილი ჩვეულებრივი მარილია. pH-ის მნიშვნელობა, როგორც წესი, შედარებით დაბალია (დაახლოებით 4-მდე), ანუ წყალი მჟავეა. მიუხედავად იმისა, რომ ჟანგბადის შემცველობა ძალიან დაბალია ან საერთოდ არ არსებობს, H₂S-ის შემცველობა შეიძლება რამდენიმე ასეული მილიგრამი იყოს ლიტრზე.

H₂S შემცველი ასეთი მჟავე მარილის ხსნარები ძალიან კოროზიულია და საჭიროებს სპეციალურ მასალებს.

მარილის მაღალი შემცველობის შედეგად და ექსპლუატაციის პირობებიდან გამომდინარე, მოსალოდნელია მარილის გარკვეული დონის ნალექი. ასეთ შემთხვევებში, დიზაინის, ექსპლუატაციისა და მასალის შერჩევის თვალსაზრისით, უნდა იქნას მიღებული შესაბამისი საპასუხო ზომები.

კოროზია ზღვის წყალში

გამოყენებული მასალები არა მხოლოდ ერთგვაროვანი კოროზიის მიმართ საკმარისად მაღალი მდგრადობით უნდა გამოირჩეოდეს, არამედ ადგილობრივი კოროზიის მიმართაც, განსაკუთრებით ორმოების წარმოქმნისა და ნაპრალისებრი კოროზიის მიმართ. ასეთი კოროზიის მოვლენები განსაკუთრებით თვითპასივაციური ფეროშენადნობების (უჟანგავი ფოლადების) შემთხვევაში შეინიშნება. ე.წ. „სათადარიგო“ ტუმბოები, რომლებიც მხოლოდ წყვეტილად მუშაობენ, სტაციონარული კოროზიის რისკს შეიცავს; უპირატესობად ითვლება მტკნარი წყლით დატბორვა გათიშვის პერიოდამდე ან პერიოდული ჩართვის წინ.

სხვადასხვაზღვის წყლის ტუმბოკომპონენტები უნდა იყოს დამზადებული ერთი და იგივე ტიპის მასალებისგან, რათა თავიდან იქნას აცილებული გალვანური კოროზია. ცალკეულ მასალებს შორის პოტენციური სხვაობა რაც შეიძლება დაბალი უნდა იყოს. თუმცა, თუ დიზაინის მიზნით განსხვავებული მასალების გამოყენებაა საჭირო, წყალთან შეხებაში მყოფი ნაკლებად კეთილშობილი ლითონის ზედაპირები კეთილშობილ ლითონის ზედაპირებთან შედარებით დიდი უნდა იყოს. სურათი 5 იძლევა ინფორმაციას გალვანური კოროზიის საშიშროების შესახებ, როდესაც სხვადასხვა ტიპის მასალები გაერთიანებულია.

მაღალმა სიჩქარემ შეიძლება გამოიწვიოს ეროზიული კოროზია. შედეგები სულ უფრო სერიოზული ხდება, რაც უფრო აგრესიულია გარემო და მით უფრო მაღალია მისი სიჩქარე. მიუხედავად იმისა, რომ ნაკადის სიჩქარე მხოლოდ მცირედით მოქმედებს უჟანგავი ფოლადებისა და ნიკელის შენადნობების ქცევაზე, სიტუაცია შებრუნებულია, როდესაც საქმე ეხება არალეგირებულ რკინის მასალებს და სპილენძის შენადნობებს. სურათი 6 იძლევა თვისებრივ ინფორმაციას ნაკადის სიჩქარის გავლენის შესახებ. ამასთან, სათანადო ყურადღება უნდა მიექცეს იმას, შეიცავს თუ არა გარემო ჟანგბადს თუ H₂S-ს. H₂S-ის დიდი რაოდენობა, როგორც წესი, გამორიცხავს ჟანგბადის არსებობას; ასეთ შემთხვევებში, გარემო ოდნავ მჟავეა, pH 4-მდე.

მასალის ქცევა

ცხრილი 1 იძლევა რეკომენდაციებს ტუმბოს მასალების ან მათი კომბინაციების შესახებ. თუ სხვა რამ არ არის მითითებული, შემდეგი ინფორმაცია ეხება H₂S შემცველობის გარეშე ზღვის წყალს.

ულეგირებული ფოლადი და თუჯი

ულეგაციო ფოლადი ზღვის წყლისთვის უვარგისია, თუ მას არ აქვს შესაბამისი დამცავი საფარი. თუჯი გამოიყენება მხოლოდ დაბალი სიჩქარისთვის (შესაძლებელია კორპუსებისთვის); ამ შემთხვევაში უნდა იქნას გამოყენებული სხვა შიდა ნაწილების ნორმალური კათოდური დაცვა.

აუსტენიტური ნიკელის ჩამოსხმები

Ni-Resist 1 და 2 მხოლოდ საშუალო სიჩქარეებისთვისაა შესაფერისი (დაახლოებით 20 მ/წმ-მდე).